قریشی عقیل عزمؔی، ڈھوک سر، اسلام پورہ جبر غوطہ زن ہو کے بحر سخن اندر صدف لب لے بحر عمیق وچوںنگاہ بلند تے دل بینا باہجوں آئے کتھوں سوزِ شفیق وچوںساحل سخن تے بکھرے انمل موتی چن لے گوہر مرجان عقیق وچوںفن سخن رکھے کجھ ایسا کمال عزمؔی دوست دشمن کریں تصدیق وچوں
دنیا والیو چین سکون دل نا بناں یاد خدا کوئی پائی دسےدانشمند بے بس لاچار ہو گئے روح نکل رہئی واپس کوئی لائی دسےامر ربی نا دخل ہر شئے اندر کسنی جرات جے ایہ جھٹلائی دسےبس اک ذات سؔلیم خداوند نی تھمہاں باہج آسمان ٹکائی دسے
دنیا والیو چین سکون دل نا بناں یاد خدا کوئی پائی د مزید پرھیں
صبح تک رات کی زنجیر پگھل جائے گیلوگ پاگل ہیں ستاروں سے الجھنا کیساساقی فاروقی